แค่อยากจะหายออกไป ให้พ้นจากโลกเดิม
โลกที่ผลักดันให้ฉันดิ้นรน อดทนทุกอย่าง
มันหมดแรงแล้วไม่เหลือ เหนื่อยล้าและไร้พลัง
ไร้ซึ่งความหวังให้ฉันดิ้นรน อดทนฟันฝ่า
เหนื่อย เหลือเกิน
ปล่อยฉันให้ได้พลาดพลั้ง อย่ามาคาดหวังอะไรทั้งนั้น
ทิ้งฉันให้อยู่ข้างหลัง อย่ามากดดันได้ไหม
ฉันไม่ใช่คนเข้มแข็งอย่างในสายตาของใครต่อใคร
ทนฝืนว่าต้องสู้ไหว แม้ภายในใจเจียนตาย
บนโลกที่โหดร้าย มีใครบ้างไหม
ที่จะมาเข้าใจ ความทุกข์ทรมาน
จะมีซักคนมั้ย คนที่จะไม่คอยเหยียบย้ำซ้ำเติม
ตอกย้ำในวันที่ฉัน ไม่แข็งแรง
มีใครอยู่บ้างไหม ที่จะอยู่ตรงนั้น
ที่พร้อมจะฟังฉัน ช่วยฉันที
ช่วยฉันที ฉันยืนไม่ไหว
ในวันที่ใจสลาย เธอยังมีลมหายใจ
แม้มันจะอ่อนแอ แค่ไหน
ร้องไห้มันออกมา จนน้ำตาเธอเหือดหาย
ในวันที่ใจไม่แข็งแรง เธอไม่ต้องฝืนลุกยืนหากล้มลง
ให้ฉันนั้นได้ปลอบโยนเธอผ่านพ้นจนวันสว่าง
ในวันที่ใจสลายเธอยังมีลมหายใจ
แม้มันจะอ่อนแอ แค่ไหน
ร้องไห้มันออกมา จนน้ำตาเธอหายไป
ในวันที่ใจไม่แข็งแรง เธอไม่ต้องฝืนลุกยืนหากล้มลง
ให้ฉันนั้นได้ปลอบโยนเธอผ่านพ้น จนวันสว่าง
(สักวัน สักวัน มันจะจางหายไป)
(ให้บทเพลงนี้ปลอบโยนเธอนะ)